در کسب و کارهای کوچک، استحکام به فرد کارآفرین باز می‌گردد. شرکت می‌تواند چابک باشد بدون اینکه دارای استحکام زیاد باشد، اما بعد از شکل‌گیری و رشد، استحکام اهمیت می‌یابد. امروزه تغییرات هم در سازمان و هم در محیط پیش می‌آیند و چابکی می‌تواند تبدیل به مزیت رقابتی شود. بايد توجه داشت میزان نیاز چابکی در صنایع متفاوت است و در صنایعي با فناوری بالا هر لحظه نیاز به حضور آن حس می‌شود.البته برای سازمان‌های بزرگ چابکی مفهومی پیچیده است. اکثر این سازمان‌ها با سیستم سلسله مراتبی رشد کرده‌اند و به موفقیت رسیده‌اند؛ سیستمی که تصمیمات در بالا گرفته می‌شود و به سطوح پايين منتقل مي شود. در عصر حاضر اين رويكرد ديگر جوابگو نيست و آنان بايد ساختار خود را تغییر دهند و فضای بیشتری در اختیار افراد بگذارند، درحالی‌که پیش از این با قوانین و دستورات ثابت عمل می‌کردند و ديگر لازم است كه منعطف‌تر باشند. در اين شرايط، زمانی که سازمان به سمت چابکی حرکت می‌کند، احساس عدم توانایی کنترل به راس هرم منتقل می‌شود و شرکت‌های بزرگ سعی می‌کنند مانند یک شرکت کوچک عمل کنند که البته امکان‌پذیری آن به‌دلیل موانع حاصله با سختی مواجه است.
بنابراين مساله مهم در ساخت سازمان چابک حضور منابع انسانی چابک است که هم توانمندی کافی در تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی عملیاتی را داشته باشند و هم تعهد کافی در زمینه کار در سازمان را دارا بوده و علاقه‌مند همکاری و تلاش با سازمان باشند.اصل مهم دیگر سازمان چابک، ایجاد دسترسی‌های لازم اطلاعاتی و دانش و هماهنگی این سیستم با دیدگاه کلان شرکت است تا سازمان بتواند در عین تمرکززدایی اطمینان یابد که تصمیمات در جای جای سازمان بر اساس تفکر کلان و منطبق با واقعیات صورت می‌گیرد.همچنین آموزش افراد به نوعی که تفکر آنان را به سوی تفکر سیستمی سوق دهد اهمیت بسیاری در چابک‌سازی سازمان دارد. افراد بايد بتوانند از تفکرات سیستم آگاه شوند و آن را به‌طور کامل درک كنند تا از تاثیرات تصمیمات خود در سایر بخش‌ها در طولانی‌مدت و کوتاه‌مدت آگاه باشند.
مرجع: دنیای اقتصاد
ارسال دیدگاه